آغوش تنهایی...

اگرچه سرد بود آغوشش

اما هرگز مرا رها نکرد تنهایی

جواب کردن قلب تو...

بیهوده اشک میریختم

غافل از اینکه مدت هاست

که دکتر ها قلب تو را جواب کرده اند

اعدامم کنید...

همیشه معصوم ترین غنچه ها سر بریده میشوند

من نیز در بی گناهیم دست داشته ام

بخشش لازم نیست

اعدامم کنید

من جنازه...

دم در دراز کشیدم

و گفتم: مگر از روی جنازه ام رد شوی

و تو پرواز کردی , حالا من مانده ام و یک جنازه

شده ام شهربازی...

غصه بالا میرود از دلم

اشک سر میخورد از گونه هایم

میبینی! شده ام شهربازی!!

سخنران...

وقتی منبر هایش بشود تیکه

حرف هایش میشود چرت و پرت

پ.ن:

منبر امام حسین جای مناسبی برای

سو استفاده و انقام شخصی نیست

شباهت برف به مادر...

برف نام دیگر او بود

این را وقتی فهمیدم

که مثل مادرم آب می شد

مادر جان دوستت دارم

مسافران جا مانده...

قطار رفت

مسافران زیادی جا ماندند

اما یک نفر جا نماند

مرد...

آمدنت سر مزار من...

روزی به خانه ام خواهی آمد
که بر درش دو تاریخ حک شده است

زادروز

وفات

هر شب یکی ببارد...

من و ابر ها تصمیم گرفته ایم

که هر شب یکی از ما ببارد

تا آن یکی زود تمام نشود

لآقل گلنگدن باش...

مثل گلنگدن باش
حتی برای کشتن من هم شده
برو , ولی برگرد

شهید جنگ...

دلاورانه برگشتم

از جنگی که فقط یک شهید داشت

داغت تو....

داغت

نت های زیادی را لال کرد

سخت است پر از حرف باشی و نتوانی حرف بزنی

از خواستن تا نتوانستن...

خواستن

حسرت به دل ماندن است

ما خواستیم نتوانستیم

ماندن...

ماندن

مسله این است

گاهی باید رفت تا ماند

ببین از وقتی رفته ای چقدر در خاطر ها مانده ای

گریه...

و گاهی گریه

آبی است بر آتش

فرشته ی مرگ....

کاش فرشته ی مرگ بودی

لآقل برای گرفتن جانم می آمدی!

انقلاب تو...

انقلابی که به پا کردی

هیچ قهرمانی نداشت!

واژه های گلی...

واژه هایم چه کدر شده اند

گویی در پس ذهنم بارانی باریده

و شیشه ی غبار زده ی حرف هایم را گلی کرده

شلیک شو...

به من شلیک شو

تا قلب دلیلی برای نتپیدن داشته باشد