رویای با حسین بودن...

آرام گرفته ام با رویای با حسین بودن

دیگر بیدارم نکنید

عشق زهرا(ص)

وقتی پرستار,علی(ع) باشد

هیچ دردی برای زهرا(ص)

مقدس تر از عشق نیست

عمق دل تنگی من...

چیز هایی است که حس نمی کنی

مثل عمق دلتنگیم

که هر روز عمیق تر میشود

و تو نمی فهمی!!

چشمان ابالفضل...

هیچ احساسی شعر نمیشود

مگر پای چشمان ابالفضل در میان باشد

عشق خدا...

عشق خدا را در قلب خود دارم

غم اندوه در قلبم جایی ندارد

نشانه ی تو...

انتهای خیابان (زندگی)

بن بست(تو)

انگار پست چی ها کم کاری میکنند

هر روز نامه هایت را بر میگردانند و میروند

نمیدانند که دیگر نشانی از تو ندارم!!

نگاهم...

نگاهم عصبانیست
تو نگران نباش
وقته ترسیدن تو

لحظه ى لبخند من است

رفتن...

ندیدم کسی رفتن بلد باشد
اما باز هم بماند!!

جاذبه ی آغوش تو...

جو گیر که میشوی جاذبه ات را از دست می دهی

پس تعجب نکن که دیگر جذب آغوشت نمیشوم!

عشق تاریخی...

عجب حکایتی است این عشق دیرینه ات!

نه باستان شناسم

نه تاریخ شناس

اما عجبب این عشق تاریخی را میشناسم!!

نام علی(ع)...

کسی دیگر علی(ع) را با نام نمی خواند

خورشید های غربت

بی سایه شده اند

سهم من...

با تو بودن را تصور کردم

بی تو بودن را تجربه

این است سهم من از غیبت تو

کور ترین گره ی کور...

در سرمای این روز ها

بازدمم تو را نشان میدهد

زیرا نفس هایم با تو گره خورده

این کورترین گره ی کور است

تو باشی...

هوا بارانی باشد
تو هم باشی
به دنیا میگویم خداحافظ

حقیقت پشت حجاب...

حسین جان

افروخته جانم

سخن از اسارت و آب است

چشم تو و زینب به دنبال یک قطره ی آب است

دلت در تب و تاب است

افسوس حقیقت در پشت حجاب است

قبر ها...

عاقبت پر میشوند این حفره ها
از من تو از من ما و شما

پرنده ی بی بال...

پرنده ی بی بال
توی قفس ها نمیتونه پرواز کنه

قلمم دیگر...

خواستم دوباره برای حسین جانم شعر بگویم

اما قلمم دیگر به سوی هیچ کلمه ای نمیدود

میدانم و در همین شب هاست

که میان این کلمات گمشده جان بدهم

آمدن تو...

آمدن تو طلوع زندگیم بود
من چه ساده بودم!!
غافل از اینکه هر طلوع، غروبی دارد

تو را میبرم...

وقتی میرفت گفت تو را هم میبرم!

گفتم به کجا؟

گفت ز یادم