لبخندت...

تو میروی و من خاطراتم را در آغوش میگیرم

حالا به اتاق مملو از افکارت باز میگردم

و میبینم لبخندت بر سقف خیالم هک شده است!!

طلسم من...

اینجا برای فتح نفس هوا کم است

لب ریز از غرورم و در خود شکسته

حال بغضی طلسم حنجره ی من است

بوسه های شیشه ای...

بوسه های شیشه ای تو سال هاست

که بر گونه هایم زخم های عمیق خلق کرده است

هر فصل سرابیست...

قسم به سایه

دلی سراسر سکوتم

سری سراسر سودا

اما افسوس که هر فصل

برایم سرابی بیش نیست

غرورم بخاطر تو...

با غرورم خودم بازی کردم

در شکستن خودم شریک شدم

و تو را خواستم و حالا تو...

واژه ی حسین...

به راستی شگفت انگیزترین واژه ی دنیاست
حسین...

صدای دل...

بعضیا صدای موزیک رو زیاد میکنن

تا صدای دلشون رو نشنون!

صدا...

شاید اگر صدای انگشتانم را

گوش هایت میشنیدند

الآن عاشقم بودند!

مادر جان...

عشق مادر بهانه ای بود برای تولد

و آغوشش شد زادگاه من

بهترین حرف ها...

محکوم به تکرار سکوتم

تو اگر کمکم کنی میگویم

بهترین حرف ها را

خیال تو...

مرا جز خیال خوشیت خیالی نیست

تو بخندی تا کهکشام ها هم میروم

مسئول...

مسئول بی لیاقت

آتش بی شعله ای بیش نیست

هر چقدر هم میخواهد نفوذ داشته باشد

افتادی با اشکم...

سخت ریخت آخرین اشک هایم

سخت بود دل کندن

سخت بود اما افتادی

از چشمانم با آخرین قطره

عروسک با معرفت...

سرد است
بی تفاوت است
مرا در آغوش نمیگیرد
اما حداقل پای رفتن ندارد
باز خوشا به معرفت این عروسک!

مرز دوستی...

دیر بود اما بالاخره فهمیدم

که باید برای دوستی هایم مرز بگذارم

هر کس فراتر برود

بنگ

بال هایم...

لعنت به این افق ها

بال هایم بی قرار برای پروازند

ولی همچنان آزادیم در این قفس است

غم...

نوکر حسینم
پس سر بلندم
پس به غم های دنیا با گریه هایم میخندم

خط دیگر...

فهمیدنم سخت نیست

من خط دیگری از دفتر عشق هستم

سهم من از تو...

پا که بر روی کفشم میگذاری و رد میشوی

اصلا ناراحت نمشوم

بگذار این سهم من از تو باشد

اتفاق بد...

اتفاق بد چشمان تو بود

که من از جلوی آن افتادم