به دیدنم بیا...

سرا پا سفید پوش شده ام برای تو

حتی اگر شده با لباس سیاه هم به دیدنم بیا

خنده های تو...

میان آشفتگی جوهر

بر تن این کاغذ سفید

خنده های تو را میبینم

تنهایی من و دیوار...

سرم را روی شانه های دیوار می گذارم

گریه میکنم

او نوازشم نمی کند

اما تنهاییم را درک می کند

بغض من...

با احتیاط نفس می کشم

این بغض شکستنی شده

باران و صاعقه...

آسمان باران و صاعقه را به کوچه هایمان آورد

تا صورت خانه خیس شود

بغض پنجره ها بشکند

و ماشین ها تا صبح ناله کنند

مدافعان حرم حضرت زینب(س)...

خالی کردن پشت مدافعان حرم حضرت زینب
میشود ساخت قتلگاهی برای امام زمان(عج)

د

ناراحت نباش
سنگ دیگری را به سمت قلبم نشانه برو
ضمانت میکنم اینبار دلم بد بشکند

چمدان...

می خواهم از این به بعد در چمدانت بخوابم

شاید برای بردن چمدانت برگشتی

بد شانسی من...

تو بدترین بازی زندگیم بودی

که از بد شانسی من پوچ از آب در آمدی

وقتی که تو پشت خطی...

موبایل برایم خوش صداترین پرنده ی دنیاست

وقتی که تو پشت خط باشی

اکران دوستت دارم...

دیالوگ های احساسم را حفظ می کردم

یادم آمد که تو گفتی اکران دوستت دارم

ممنوع

رسیدن ما...

اگر تمام کوه ها هم به هم برسند

ما هیچ وقت به هم نمی رسیم

از عشق چه می دانی...

تو از عشق چه می دانی؟

وقتی چشم هایت را روی آسمان بسته ای!

هراس از عشق...

نامش باران بود

و چتر اختراع مردی بود

که از عشق هراس داشت

پاییز من...

پاییز نزدیک است

نیایی زرد میشوم

آن وقت تو می مانی و حسرت دیر رسیدن

و صدای خش خش من که زیر پاهای تو خورد میشوند

آینه ی شکسته...

ما تکه های یک آینه ی شکسته ایم

هر کدام دیگری را در خود نشان میدهیم

دور یا نزدیک...

بی هیچ اشاره ای به دور مرا نشان می داد

نمی دانم او فاصله ها را نمی فهمید

یا من هنوز معنی نزدیک بودن را نمی دانم

آخرین نفس های خودکار...

از خودکارم خجالت می کشم

که آخرین نفس هایش را هم به پای حرف های ناگفته ام میکشید

درد مسری...

ما حرف هایمان را قبلا خورده ایم و آه کشیدیم
که اینگونه از درد به خود می پیچیم
دور شوید که دردش مسریست

حکایت تو...

حکایت دوست داشتن تو مثل خورشید است

از دور خوب گرم می کنی از نزدیک هم بد میسوزانی