تهدید...

دلم را تهدید کرده ام
تا بهانه ی تو را نگیرد
وگرنه میدهم دوباره بسوزانیش

باتری ساعت...

صدای خمیازه ی ساعت بالای تخت، خواب را از سرم پرانده بود
خواب بودن من، بزرگترین دروغ من به ساعت است
دروغی بزرگ به تنها همدم شب و روز های من
مدت هاست که درازکشان بر تخت ادای خواب در می آورم
و دعا میکنم برای آمدن آن روز که تو بیایی و باتری ساعتم را عوض کنی

از حال میرم...

من از حال میرم
با آینده ی تو

آمدن تو...

می خواهم تنها باشم
اما شعر نمی گذارد
همین الان که می نویسم
آمده و ذهنم را از تو پر کرده است

جزیره...

ساعت هفت بود یا هشت
نمی دانم
روز بود یا شب
نمی دانم
ساعت به وقت این جزیره اعلام نمی شود
هر عقربه ای پایش را به این جزیره می گذارد
در دم
اعدام!
خورشید روزها از ترس خیس شدن زیر باران
پشت ابرها پنهان می شود
و شب ها بر مردمان پشت کوه می تابد
اینجا هرکس از ترس بیداری
ساعتش را خواب می کند
و دل های پوسیده
زیر لب زنگ می زنند
آری
این شهر کم کم جزیره می شود...

دیوار...

دیوار چین سهل است
در مقابل دیوار تو!!
تا زمانی که تو پشت دیوار خودت هستی
هیچ جادویی به کار نمی آید

در نگاه تو...

در نگاه تو
از پیاز هم کمتر بودم
مرا خرد کردی
اما اشک نریختی!!

خطر انفجار مین...

دیشب بر روی خاطرات قدم می زدم
که ناگهان
تو را زیر پا گذاشتم
نزدیک نشوید

خطر انفجار مین

منتقم زهرا(ص)...

همه خوابیده اند
هرکس یکجا!!
یکی روی میز
یکی روی دیوار
به جای آن ها
من لحظه شماری می کنم
برای آمدن منتقم زهرا

علی اصغرم...

کاش تنهایی های عالم دستم بود
و آنها را در گوشه ای جمع میکردم
و به آنها آب می دادم
تا شاید روزگار به علی اصغر رحمی کند

ترافیک...

فکر کردن به تو
تمام راه ها را برایم میبندد!!

جاذبه ی نگاه...

نمی دانم
جاذبه ی نگاه تو بود
یا کم کاری زمین!!
که بعد از رفتنت

آدم ها

میان زمین و هوا
دست و پا می زنند

نبود صاحب زمان...

انقدر نتابیده ای مهدی جان
که سازمان هواشناسی قلبم
حالم را ابری اعلام کرده

سکوت حسین...

سکوتی تلخ همه جا را فراگرفته بود

ناگهان صدایی آمد!!!

نه نه اشتباه کردم

هنوز هم سکوت بود!!

آری حسین جان

تو رفتی و قلبم هنوز به انتظارت نشسته است

و حداقل آرزویش , شنیدن صدای توست

زمانه...

فروغ زندگی در این زمانه
نخواهد بود بر من جاودانه
دریغ از هرچه گشتم در نگاهت
تو از مهرم نداری یک نشانه

خیال...

تو به خیال خودت از من دور میشی!
نمیدونی که زمین گرد

گلایه...

نمی خواهم گلایه کنم
اما انار های مانده روی میز
گواهی میدهد که تو دیشب نبودی

تور...

تور
یک نفر را عروس می کند
و یک ماهی را
از جفتش جدا
شاید آن ماهی خوشبخت می شود
و شاید آن نفر
بدبخت

ناموس حسین (ع)...

ما تو فکر یلدا و نابودی زمینیم
معدودی هم به فکر اسارت ناموس حسین بن علی

شب یلدا...

یلداست
دختری رویش سیاه و گرفته
خورشید هم دریغ از اندکی تابش به بازنده ی نبرد!